"Αν θυμάμαι καλά, κάποτε, ήταν η ζωή μου έκπαγλη γιορτή που άνοιγαν όλες οι καρδιές και όλα τα κρασιά κυλούσαν.
Μια νύχτα πήρα την ομορφιά στα γόνατά μου και τη βρήκα πικρή και τη βλαστήμησα.
Οπλίστηκα ενάντια στη δικαιοσύνη.
Δραπέτευσα. Ω Μάγισσες, Μιζέρια, Μίσος, εσείς θα διαφυλάξετε το θησαυρό μου.
Κατόρθωσα να σβήσω από το λογικό μου κάθε ελπίδα ανθρώπινη. Μ' ύπουλο σάλτο, χίμηξα σα θηρίο πάνω σ' όλες τις χαρές να τις σπαράξω. Επικαλέστηκα τους δήμιους να δαγκάσω, πεθαίνοντας, τα κοντάκια των όπλων τους. Επικαλέστηκα κάθε Οργή και Μάστιγα να πνιγώ στο αίμα, στην άμμο. Η απόγνωση ήταν ο θεός μου. Κυλίστηκα στη λάσπη. Στέγνωσα στον αέρα του εγκλήματος. Ξεγέλασα την τρέλα.
Κι' η άνοιξη μου προσκόμισε το φρικαλέο γέλιο του ηλίθιου.
Μα τώρα τελευταία, πριν τα τινάξω για καλά, λέω ν' αποζητήσω το κλειδί του αρχαίου συμπόσιου μήπως βρω ξανά την όρεξή μου.
Το κλειδί αυτό είν' η συμπόνια. Η έμπνευση τούτη δείχνει πως ονειρεύτηκα.
«Θα μείνεις ύαινα...». ολολύζει ο διάβολος : και με στεφανώνει με πλήθος ιλαρές παπαρούνες. «Φτάσε στο θάνατο μ' όλες τις αχαλίνωτες ορέξεις σου, τη φιλαυτία σου, και κάθε ασυγχώρητο αμάρτημα !»
Αχ ! απηύδησα. Αλλά, Σατανά, φίλτατέ μου, να χαρείς, όχι βλοσυρές ματιές. Περιμένω μερικές βδεληρότητες, αναδρομικά. Ωστόσο, για σάς, τους εραστές της απουσίας του περιγραφικού η διδακτικού ύφους σ' έναν συγγραφέα, για σάς αποσπώ τις λίγες ελεεινές αυτές σελίδες από το σημειωματάριο ενός κολασμένου. "
Arthur Rimbaud
Στίχοι: Arthur Rimbaud
Μουσική: Τρύπες
Εκτέλεση: Τρύπες
Δίσκος: Υπέροχο Τίποτα
Εδώ υπάρχει όλο το έργο στα γαλλικά και στα αγγλικά: http://www.mag4.net/Rimbaud/poesies/Season.html
links in Greek:
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CE%B8%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%BF%CF%82_%CE%A1%CE%B5%CE%BC%CF%80%CF%8E
http://www.mikri-arktos.gr/ekdoseis/book011/subsection001.php
links in English:
http://www.mag4.net/Rimbaud/poesies/Season.html
http://en.wikipedia.org/wiki/Arthur_Rimbaud
http://www.poets.org/poet.php/prmPID/1268
video by freeagle at: http://www.youtube.com/watch?v=uINAmqyr8nU
artwork: William-Adolphe Bouguereau, Dante et Virgile aux Enfers, (Dante And Virgil In Hell),1850. at: http://www.1st-art-gallery.com/William-Adolphe-Bouguereau/Dante-Et-Virgile-Au-Enfers-(dante-And-Virgil-In-Hell).html
Δύσκολος γίνεσαι! Αδυνατώ ν' ακολουθήσω. Συντήρα γαρ.....
ΑπάντησηΔιαγραφήMoi? Δύσκολος; U, ο Ρεμπώ είναι δύσκολος, έκαψε τον εγκέφαλο του και σταμάτησε να γράφει στα είκοσι του …
ΑπάντησηΔιαγραφήΩ! Δυνατο! Σου'βαλα κι ενα πενταρι στο youtube :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλη αρχη!
Ριξε συρμα οποτε κατεβαζεις στο youtube.
Γιάννη, δεν είναι αρχή, έχω ανεβάσει αρκετά μπες εδώ:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.youtube.com/user/freeagleR
19/07 17:07 Mogadishu
ΑπάντησηΔιαγραφή"το υπεροχο τιποτα" ηταν εκπληκτικη δουλεια
του Γιαννη
μ αρεσει πολυ το "Πανω Στο Σκοινι"
http://www.youtube.com/watch?v=GLgKA2sSRZs
19/07 17:43 Nantia42
Χμ……εξαιρετικο !
ουτε πεζο, ουτε ποιηση .
ο μονολογος καποιου που επελεξε την « κολαση » και αντεχει να αυτοσαρκαζεται.
19/07 17:51 freeagle
Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι ο Ρεμπώ σταμάτησε να γράφει στα είκοσι του … έκαψε τον εγκέφαλο του θα ‘λεγα …
19/07 22:05 Mogadishu
δεν θα το ελεγα οτι εκαψε τον εγκεφαλο του, το αντιθετο μαλιστα θα ελεγα, αν και δεν ειμαι καποιος διακεκριμενος δημοπρατης τεχνης, αυτη ειναι η αποψη μου...
ενας ανθρωπος που επιβιωνει σαν κλοσαρ με ολη την σημασια της λεξης, κατι που ο ιδιος επελεξε στα πολυ νεανικα ομως χρονια της "προσωπικης επαναστασης" αφου δεν γουσταρε την αστικη ταξη, διατρεφοντας μισος γι αυτην, εχοντας την ψυχη εναμιση αιωνα πριν να κυρησσει χωρις να παιρνει χαμαπαρι την ομοφυλοφιλια του...
περνωντας απο μισθοφορος, ναυτικος, εμπορος, εργατης, λαθρεμπορος, ακομη και προφητης...γενικα μεσα σ' ολα καταληγοντας στο τελος ενας μεγαλος εμπορος και επιτυχημενος επιχειρηματιας,
βαζοντας στοχο κιολας να πλουτισει και να γυρισει στη Γαλλια να παντρευτει, κανοντας εναν γιο famous μηχανικο που να γινει ο μιστερ "γαμαω" οπως εγραφε στη μανα του...
...μονο καμενο μυαλο δε δειχνουν ολα αυτα
Και τελος εγω προσωπικα δυσκολευομαι να κατανοησω οσα διαβαζω, παντως καμενο πυαλο δεν ηταν, ο πρωτοεμφανιζομενος πανκ της εποχης ισως...αλλα μεχρι καποιο σημειο...