Κυριακή 1 Μαρτίου 2009
έαρ …
έαρ σαν πάντα …
“Καλύπτουσα τα κύματα του δορυάλωτου χωριού με το κόκκινό της φόρεμα
Πρώτα μικρή κι έπειτα μεγάλη
Ανεβαίνει στην κορυφή του πύργου
Και πιάνει τα σύννεφα και τα συνθλίβει επί του στήθους της
Ίσως ποτέ να μην υπήρξε μεγαλείτερος καϋμός απ' τον δικό της
Ίσως ποτέ να μην έπεσαν ψίθυροι πιο πεπυρακτωμένοι στην επιφάνεια ενός προσώπου
Ίσως ποτέ δεν εξετέθη στην κατανόησι ανθρώπου έκθεσις πιο εκτεταμένη
Έκθεσις πιο ποικίλη πιο περιεκτική από την ιστορία που λεν τα νέφη αυτής της εξομολογήσεως
Εδώ κ' εκεί τα κόβουν λαιμητόμοι
Θερμές σταγόνες πέφτουνε στην γη
Ο γήλοφος που σχηματίσθηκε στο κυριώτερο σημείο της πτώσεως
Φουσκώνει και ανεβαίνει ακόμη
Κανείς δασμός δεν είναι βαρύτερος από μια τέτοια σταγόνα
Κανένα διαμάντι πιο βαρύ
Κανείς μνηστήρ πιο πλήρης πάθους
Στιλπνά τα κράσπεδα του λόφου και γυαλίζουνε στον ήλιο
Στην κορυφή του περιμένει μια λεκάνη
Είναι γιομάτη ως επάνω
Κι απ' τα νερά της αναδύεται μια πολύ μικρή παιδίσκη ωραιότατη.
Ελπίδα μας αυριανή.”
Ανδρέας Εμπειρίκος, Ενδοχώρα, 1945.
Photo by Andreas Empeirikos at: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=34&artid=138804
Poem by Andreas Empeirikos at: http://www.embiricos2001.gr/anthendoxora1.htm
More at: http://www.embiricos2001.gr/Intro.html η ιστοσελίδα είναι στημένη από το Υπουργείο Πολιτισμού, το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου και την Οργανωτική Επιτροπή Έτους Εμπειρίκου (2001), οπότε αντιλαμβάνεστε ότι δεν θα βρείτε και πολλά …
“Καλύπτουσα τα κύματα του δορυάλωτου χωριού με το κόκκινό της φόρεμα
Πρώτα μικρή κι έπειτα μεγάλη
Ανεβαίνει στην κορυφή του πύργου
Και πιάνει τα σύννεφα και τα συνθλίβει επί του στήθους της
Ίσως ποτέ να μην υπήρξε μεγαλείτερος καϋμός απ' τον δικό της
Ίσως ποτέ να μην έπεσαν ψίθυροι πιο πεπυρακτωμένοι στην επιφάνεια ενός προσώπου
Ίσως ποτέ δεν εξετέθη στην κατανόησι ανθρώπου έκθεσις πιο εκτεταμένη
Έκθεσις πιο ποικίλη πιο περιεκτική από την ιστορία που λεν τα νέφη αυτής της εξομολογήσεως
Εδώ κ' εκεί τα κόβουν λαιμητόμοι
Θερμές σταγόνες πέφτουνε στην γη
Ο γήλοφος που σχηματίσθηκε στο κυριώτερο σημείο της πτώσεως
Φουσκώνει και ανεβαίνει ακόμη
Κανείς δασμός δεν είναι βαρύτερος από μια τέτοια σταγόνα
Κανένα διαμάντι πιο βαρύ
Κανείς μνηστήρ πιο πλήρης πάθους
Στιλπνά τα κράσπεδα του λόφου και γυαλίζουνε στον ήλιο
Στην κορυφή του περιμένει μια λεκάνη
Είναι γιομάτη ως επάνω
Κι απ' τα νερά της αναδύεται μια πολύ μικρή παιδίσκη ωραιότατη.
Ελπίδα μας αυριανή.”
Ανδρέας Εμπειρίκος, Ενδοχώρα, 1945.
Photo by Andreas Empeirikos at: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=34&artid=138804
Poem by Andreas Empeirikos at: http://www.embiricos2001.gr/anthendoxora1.htm
More at: http://www.embiricos2001.gr/Intro.html η ιστοσελίδα είναι στημένη από το Υπουργείο Πολιτισμού, το Εθνικό Κέντρο Βιβλίου και την Οργανωτική Επιτροπή Έτους Εμπειρίκου (2001), οπότε αντιλαμβάνεστε ότι δεν θα βρείτε και πολλά …
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
01/03 20:01 Usοund
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμπειρίκος ενταύθα? Ετοιμάζεσαι για μετακόμιση?
01/03 20:02 freeagle
... δοκιμάζω τα όρια μου...
01/03 20:02 shade
Γειά σου αετέ.
Ομορφη η εικόνα της αθωότητας που μπουμπουκιάζει.
Ομορφη η προσμονή της άνοιξης γιά όλους μας.
01/03 20:06 Yannis K.
Ωραια η Ανοιξη.
01/03 20:07 Usοund
Ωχ! Τώρα το είδα! Εχει και λίγο μπούτι! Α να χαθείς, παιδόφιλε!
01/03 20:19 freeagle
Όσο για την μετακόμιση είμαι έτοιμος …
http://freeagle01.blogspot.com/
… κουβάλησα όλη την πραμάτεια μου …
01/03 22:13 τσέρουλας
Όχι και κόκκινο εντελώς , φαίνεται άσπρο τρίγωνο κάτω από το φουστάνι.
Στο μπλουζάκι
01/03 22:28 PREMIUM
Πεντάστερο ΚΑΙ στον πνευματώδη "τσέρουλα" !
ΥΓ. Ελπίζω το (5) η "τσέρουλα" να το γράψει στο ταμπλό κάποιο...καλοκαίρι χωρίς το..0, μπροστά !
02/03 21:31 Θρασύβουλος Καλοχαιρέτας
Ολίγον άωρος η νεανίσκη ή μοι φάινεται? Καλορίζικο το νέον ιστολόγιον εν ελυθεροτύπια και καλή Τεσσαρακοστή.
02/03 21:39 Τριαντάφυλλος Κατσαρέλης
Το mail "νεαοκτάνα", ελπίζω να είναι οικείον...
Το πως - επακριβώς - προέκυψε όμως αποτελεί ερώτηση μνημειώδους Quiz με δώρο μία Cayenne (τόσο βέβαιος είμαι δια την απουσία ορθών παντήσεων !..)