για τα μάτια μιας πουτάνας

Επιβιβάστηκαν στο αυτοκίνητο με προορισμό ένα μαγαζί έξω από την πόλη με καλά γούστα. Σε όλη την διαδρομή λέγανε ιστορίες για το μαγαζί αυτό. Μόλις φθάσανε διαπίστωσαν με απογοήτευση πως το μαγαζί ήταν κλειστό.

-Όχι ρε πούστη, πότε έκλεισε το μαγαζί; Είπε ο νούμερο δύο. Μετά από μερικά δευτερόλεπτα αναμονής ο νούμερο ένα μίλησε επιτέλους ...
-Είναι ένα μαγαζί, που μου 'χουν πει, στο κέντρο της πόλης το "Εσύ; έφυγες!", είπε γελώντας...
Οι άλλοι δυο τον κοίταξαν καχύποπτα, στο τέλος όμως αποφάσισαν να χτυπήσουν και αυτή την πόρτα...

Το γρύλισμα του χειρόφρενου σήμανε το τέλος της περιπλάνησης...

Καθώς κατέβαινε από το αυτοκίνητο είχε την αίσθηση του παντοκράτορα. Κανείς δεν μπορούσε να του την αφαιρέσει εκείνη την στιγμή. "He was on the lose". Πως είναι δυνατόν να ξέχασε τόσο γρήγορα την ζωή του; Η αίσθηση του γνώριμου τον κυρίεψε. Ένιωσε πως ήταν σπίτι του. Το κοκκινομώβ περιβάλλον με τα βαριά λαϊκά άνοιξε την ψυχή του. Τα φτηνιάρικα αρώματα, το γυαλιστερό μπαρ και η γεύση της αγνής μπόμπας ερέθισε την φαντασία του.

Δεν είχε σκοπό να ξοδέψει ούτε ένα ευρώ για τα μάτια μιας πουτάνας ...

... και τίποτε δεν θα συνέβαινε αν αυτή που τον πλησίασε ήταν μια πουτάνα...