- Μ’ αρέσει αυτός ο Οκτώβριος, έχει κάτι το μυστηριακό …
- Τι να σου πω, αυτός ο Οκτώβρης γαμήθηκε, μια το κρύο να κάνει τα αρχίδια σου στραγάλια, μια η ζέστη να κολλάει τη σκόνη στο σβέρκο σου, μια η βροχή να μουλιάζει τα κόκαλα σου κι ο βοριάς να ξεραίνει τα πάντα και να κάνει τα χείλια σου γυαλόχαρτα.
- Δε μου λες κομουνιστής είσαι και λες «Οκτώβρης»; και για τα χείλη υπάρχει η βαζελίνη.
- Ούτε κουμουνιστής ούτε πούστης, σκάσε και περπάτα, εκεί πέρα πρέπει να ‘ναι, να μετά από ‘κείνο το μεσέ …
- Δρυς! ή τουλάχιστον βελανιδιά! Τούρκος είσαι;
- Δε γαμιέσαι ρε μαλάκα να ασπρίσεις λέω ‘γω; Σκούρε! εε σκούρε!, έχω ξεχάσει από πότε περπατάω μαζί σου είσαι ο χειρότερος συνεργάτης που είχα … Στραβοπάτησε σε μια λακκούβα και προσγειώθηκε με τα μούτρα στην σκονισμένη πραγματικότητα …
ευτυχώς δεν ήταν κανείς γύρω να τον δει.
… κι ένα χαϊκού …
μένουν στη ζωή
φεύγουν και ξανάρχονται
σύννεφα μαύρα
photo by freeagle at:
http://picasaweb.google.com/freeagler/MyPhotos#5383965887289537010
