Σάββατο 31 Μαΐου 2008

Κάθοδος


Πάλι κατουρήθηκες βρε;
Άνοιξε τα μάτια του αργά και μέσα από την θολούρα του ύπνου του, ξεπρόβαλε το πρόσωπο της μητέρας του …
Πάντα μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας άκουγε αυτή την ατάκα: Πάλι κατουρήθηκες βρε;
Πίστευε ότι εάν σταματούσε να κατουριέται την νύχτα θα λυνόταν όλα του τα προβλήματα (σπυράκια στην εφηβεία, ξεπαρθένεμα, δουλειά, λεφτά, ανταγωνισμός, «αναγνώριση», που πάει;)
Βαρέθηκε να ξυπνάει με την ίδια ατάκα …
Γύρισε από την άλλη όπως κάθε μέρα και ήλπιζε να ήταν όνειρο … όπως κάθε μέρα
Για ακόμη μια φορά δεν ήταν, είχε κατουρηθεί στα αλήθεια … ήξερε την διαδικασία σηκώθηκε χωρίς να πει λέξη και πήγε στην τουαλέτα κατούρησε και έπλυνε τα χέρια του και το πρόσωπο του … έπειτα πήγε στον παλιό ξεχαρβαλωμένο καναπέ και ανέβηκε πάνω όρθιος
Η μητέρα του έβγαλε τις βρεγμένες πιτζάμες και του έβαλε τα συνηθισμένα του ρούχα, αυτά που φόραγε στο σχολείο, ένα παλιό γκρι παντελόνι στενό στους γοφούς και φαρδύ στα μπατζάκια από πάνω μια φτηνιάρικη νάιλον μπλούζα με ρίγες
Θυμήθηκε ένα παλιό παντελόνι που του άρεσε πολύ, ένα κοτλέ , πράσινο παντελόνι με τιράντες, είχε ραμμένα πάνω του διάφορα σχέδια, ένα ρολόι, μια καμηλοπάρδαλη και έναν πύραυλο … πόσο του άρεσε εκείνο το παντελόνι !
Φορτώθηκε την βαριά δερμάτινη τσάντα του (σάκα όπως την αποκαλούσε η δασκάλα) και βγήκε έξω μια χειμωνιάτικη μέρα. Το ξεροβόρι χτυπούσε τα μαγουλά του, όπως η δασκάλα όταν είχε τις μαύρες της , προχωρούσε στωικά αναλογιζόμενος το πρόγραμμα της ημέρας … περνούσε την στενή γέφυρα που οδηγούσε στο σχολείο και σταμάτησε για λίγο να χαζέψει από ψηλά … είδε στο βάθος τον Γιώργο και την Μαρία να ανηφορίζουν, ήξερε πως αυτοί πάντα ερχόταν τελευταίοι και βιάστηκε να τους προσπεράσει …
εικών α΄: at:
http://www.headington .org.uk/oxon/broad/buildings/east/old indian institute/index.htm, Old Indian Institute (formerly Nos. 31–34), BROAD STREET, OXFORD

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου